Toen eind 2020 de vaccinatie van start gingen zei Steven Van Gucht dat we de effectiviteit van de vaccins en hun bijwerkingen maar zouden kunnen evalueren als iedereen gevaccineerd was. Een goede inschatting, zo blijkt. Maar toch doen we intussen een poging te zien waar we staan.
Eerste punt, de effectiviteit
In tegenstelling tot in de UK hebben we in Vlaanderen voor de groep tussen 18 en 64 jaar maar één cijfer. Dat is een beetje sneu want de kans is aanzienlijk dat de groep tussen 50 en 64 andere resultaten zou geven dan die tussen 18 en 50.Maar goed, we moeten het er voorlopig mee doen.
In Vlaanderen heb je na een vaccinatie op dit ogenblik nog maar 20 % minder kans op besmetting als je tussen 18 en 64 jaar oud bent. Een waar weken gelden was dat nog 50 %. Dit percentage is dus dalend, en snel. Zoals in de UK als het geval is, gaan we in de richting van een grotere kans op besmetting bij gevaccineerden dan bij niet gevaccineerden. Dat is intussen al het geval bij 65 plussers. Waar tot voor kort zij ook nog minder kans hadden op besmetting na vaccinatie, is dat nu omgekeerd. Wie ouder is dan 65 en jonger dan 85 heeft 50 % MEER kans om besmet te worden na vaccinatie. Boven de 85 heeft men dan weer 67% meer kans besmet te zijn als men niet gevaccineerd is.
In de UK zien we dat daar ook de trend in de richting gaat van eerst een lager verschil in effectiviteit, tot daarna omgekeerd meer kans op besmetting na vaccinatie.
Tussen 30 en 80 jaar is er een opmerkelijk hoger risico op besmetting bij niet gevaccineerden. Zowel de cijfers in België als in de UK maken voorbehouden voor o.a. een verschillend gedrag in de beide groepen (niet gevaccineerden zouden misschien voorzichtiger kunnen zijn), maar de trend die wordt vastgesteld is onmiskenbaar.De effectiviteit van de vaccinatie neemt af. In die mate zelfs dat de effectiviteit in de grootste groep van mensen tussen 30 en 80 jaar negatief is. Uiteraard wat betreft de “besmettingen” of beter de geregistreerde positieve tests.
De conclusie is hier dat als deze trend zich doorzet, de vaccinatie geen middel is om de virusverspreiding tegen te gaan, maar er juist toe bijdraagt dat er nog meer virusverspreiding is. De regering dreigt dus kortelings maatregelen te nemen om de virusverspreiding tegen te gaan … die wordt vergroot door haar druk op de mensen om zich te laten vaccineren.
Bij de ziekenhuisopnames is er wel een nuttig verschil. Tot op vandaag toch. Wie gevaccineerd is en jonger dan 65 loopt in Vlaanderen en Wallonië 11 keer minder kans om op IC terecht te komen. Opmerkelijk: dat verschil is in Brussel veel kleiner, slechts 5 keer minder. In de loop van de voorbije weten is dit cijfer vrij stabiel gebleven. Reden waarom trouwens lange tijd gezegd werd dat de booster voor jongere mensen geen zin had.
In de groep van 65 tot 84 zien we grotere verschillen. Van een lagere kans met factor 5 in Vlaanderen tot factor 8,7 in Brussel. Boven 85 jaar is de trend in vergelijking met de vorige publicaties ook bij de IC’s dalend. In Vlaanderen is er nog maar een verschil in kans met een factor 1,7 tussen wie is gevaccineerd en wie niet is gevaccineerd.
In Groot-Brittannië draait het verschil tussen de verschillende leeftijdscategorieën rond een factor 3 à 4. Idem aldaar wat de overlijdens betreft, met een dalende trend van de effectiviteit. Wat de overlijdens betreft hebben we voor België geen cijfers.
De tussentijdse conclusie is dat er duidelijke verschillen te zien zijn tussen de kans op ernstige ziekte en overlijden, maar met een afnemend verschil in Vlaanderen bij de categorie mensen boven 85 jaar.
O ja, we hebben ook eens berekend hoeveel bedden we op IC besparen als in Vlaanderen iedereen, de volle 100 % gevaccineerd is. In de huidige situatie zou het gaan om 82 bedden. Zo’n 22 % besparing in Vlaanderen.
We komen dus van een beweerde noodzaak voor maatregelen om 200.000 doden en meer te besparen naar maatregelen die nu worden genomen omdat de overheid het vertikt te investeren in een uitbreiding van ocharme 82 bedden. In een land dat tot de meest welvarende in de wereld behoort.
Maar laten we al die cijfers even in een reëel perspectief zetten.
Als u 19-64 jaar oud was had u de voorbije 2 weken 99,983% kans om niet op IC te belanden als u niet gevaccineerd was. En u had 99,998 % kans om niet op IC te belanden als u wel gevaccineerd was. Dat maakt een verschil uit van 0,015%.
Als u 65 of ouder was, dan had u de voorbije 2 weken 99,935 % kans om niet op IC te belanden zonder vaccin. Met vaccin was die kans 99,984%. Of een verschil van 0,049%.
De reële kans om niet op IC te belanden zegt veel meer dan de weergave van het verschil in kans, percentueel uitgedrukt. Maar de media kiezen er bewust voor dat niet uit te drukken.
De bijwerkingen
In zijn meest recent artikel over de zin en onzin om kinderen te vaccineren, maakt Ioannidis melding van beperkte aantallen ernstige bijwerkingen. (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/eci.13678)
Eerder in de jongere populatie dan bij de ouderen. Ioannidis behoudt het standpunt dat de risico’s van covid bij ouderen en kwetsbare mensen veel groter zijn dan de risico’s die bijwerkingen me zich meebrengen. Hij is veel meer onzeker als het gaat om kinderen en adolescenten. Bij herhaling wijst hij in zijn studie op de onzekerheden in de cijfers.
Een cruciaal probleem bij de beoordeling van de bijwerkingen is inderdaad de afwezigheid van een adequaat systeem om bijwerkingen te registreren. De meldingen van de bijwerkingen bij het FAGG worden niet of nauwelijks onderzocht op de realiteit van het oorspronkelijk verband tussen het vaccin en de gemelde problematiek. Het is dus best denkbaar dat veel meldingen niet veroorzaakt worden door de vaccins. Omgekeerd stellen we vast uit getuigenissen van patiënten dat veel potentiële bijwerkingen van vaccins niet worden gemeld. Artsen blijken terughoudend te zijn om daarvan melding te maken om diverse redenen. Eén daarvan is politiek, met name omdat ze denken dat door deze meldingen de mensen minder vaccins gaan vertrouwen, waardoor er minder vaccins gaan worden genomen wat de volksgezondheid zou ondermijnen.
Hoe bizar deze situatie is bleek recent toen een aantal wetenschappers een publicatie brachten over de afweging van risico’s van vaccinatie bij kinderen. De cijfers waren gebaseerd op de cijfers van VAERS, de Amerikaanse FAGG. Na deze publicatie schreeuwden de voorstanders van de vaccins moord en brand omdat de cijfers van de FAGG niet klopten. Inderdaad wordt in de USA zoals in Europa, het oorzakelijk verband niet gecontroleerd. De promotoren van de vaccins, die ertoe gehouden zijn de bijwerkingen te controleren, roepen dus in koor dat de registratie van de bijwerkingen niet deugt … om te verbieden dat gezegd wordt dat de risico’s hoog zijn.
In een vorige bijdrage hebben we al gewezen op een aantal signalen die erop wijzen dat een ernstig onderzoek naar bijwerkingen echt wel aangewezen is. In Engeland en Wales en in een aantal EU landen, is een niet verklaarde verhoging van de overlijdens vastgesteld boven de verhoging van het aantal overlijdens door covid. We horen ook van artsen en recent ook van Mevr. Margot Cloet, CEO van een groot aantal ziekenhuizen in het land, dat er een belangrijke verhoging vast te stellen is van het aantal cardiovasculaire problemen en hersenbloedingen. Waar alarmisme niet op zijn plaat is, is het toch wel nodig om met een objectiverend onderzoek te komen naar de oorzaak van deze vaststellingen. Het kan niet zijn dat we daarvoor wachten tot iedereen in de wereld is gevaccineerd, zoals Van Gucht dat voorstelde. Als het zo zou zijn dat er toch wel toenemende ernstige bijwerkingen zijn, dan moet dat zo spoedig mogelijk worden onderkend.
Het is immers in het belang van de geloofwaardigheid van de vaccins zelf, dat er zeer spoedig duidelijkheid komt over deze berichten na een grondig onderzoek. Veel mensen willen zich niet laten vaccineren of zijn terughoudend omdat ze de bijwerkingen niet vertrouwen, ook niet op lange termijn. We zijn in een fase gekomen waarin er geruststelling zou kunnen zijn. Als daartoe inderdaad reden toe bestaat.
Bespreking
Viruswaanzin is geen artsencollectief. Wij zijn er niet om medische behandelingen af te raden of aan te raden. Wat we kunnen doen is de cijfers die worden uitgebracht reproduceren en hoogstens verwerken om meer duidelijke percentage te krijgen. We kunnen ook de opmerkingen weergeven van gereputeerde wetenschappers en als verdedigers van de rechten van de mens vragen om duidelijkheid te krijgen. Het is immers voor elke gebruiker van de vaccins noodzakelijk zijn beslissing te kunnen baseren op een “informed consent”. Goede en juiste informatie die de mensen toelaat de risico’s die specifiek voor hen gelden correct te kunnen inschatten. Op dat vlak schort er duidelijk één en ander.
Campagnes van de overheid om het eenheidsdenken over vaccins in onze hoofden te stampen om toch maar de vaccinatiecampagne succesvol te laten verlopen, zijn daarbij contraproductief.
Maandenlang werden we overladen met de boodschap dat zich vaccineren een sociale daad zou zijn. We vaccineren ons voor een ander. Voor de bomma bijvoorbeeld. Wie zich niet laat vaccineren is een egoïst. En dat soort van klinklare onzin. Intussen blijken we te evolueren naar een situatie waarin de gevaccineerden meer mensen besmetten dan de niet gevaccineerden. Behoorlijk sociaal is dat.
Vaccineren doe je eigenlijk voor jezelf. Als je voor jezelf inschat dat het risico op overlijden of ernstige ziekte door covid te veel verschil maakt met het risico dat vast hangt aan de vaccinatie. Dat zal voor niet iedereen hetzelfde zijn en hangt af van de leeftijd, de comorbiditeiten en of men al besmet is geweest. We weten dat het moeilijk is om de bijwerkingen juist in te schatten. Op zich is dat ook een onderdeel van de risicoanalyse die elk voor zich moet maken .
Covid zit vol onvoorspelbare verrassingen. Hoewel. Wie ons volgt heeft de voorbije maanden moeten vaststellen dat we het nogal eens bij het rechte eind hadden. Veel vroeger dan het licht bij de virologen aanging. Officieel dan toch.
Laat ons hopen dat deze keer onze ongerustheid over de bijwerkingen en de vraag rond de aantasting van het eigen immuunsysteem door de vaccinatie, als een vorm van bijwerking, vragen zijn die een geruststellend antwoord gaan krijgen. Maar ook dat is onze taak: vragen stellen die relevant zijn om de mensen te beschermen. Zo vroeg het zinvol is om dat te doen zodra de gegevens bekend zijn. En dat is nu het geval.