Brief van een leerkracht aan de ministers
Quote:
Beste meneer Vandenbroucke,
Beste meneer Weyts,
Beste meneer Decroo,
Beste elke andere lezer van deze brief,
Al uren zit ik hier naar mijn computerscherm te staren. Ik probeer te werken, mijn lessen voor komende week voor te bereiden. Maar het lukt me niet, ik kan mijn aandacht er niet bij houden. Ik ben kwaad, zo kwaad. Ik ben leerkracht, leerkracht met hart en ziel. Ben ik kwaad om de woorden van minister Jambon? Nee eigenlijk niet, dat hij maar zegt. Hij verdient ook tonnen geld met niets te doen, dus we staan op gelijke voet.
Nee, ik ben kwaad op alle leerkrachten die vandaag een drama maken om de woorden van de minister. Ik ben kwaad op hen omdat ze de essentie van zijn boodschap duidelijk niet begrepen hebben. Kinderen vanaf 6 jaar moeten vanaf vandaag een mondmasker dragen. Dat is de essentie, daar lig ik wakker van. Niet om de woorden van één of andere minister die denkt dat hij weet wat het inhoudt om voor een klas te staan. Ik ben kwaad omdat ik vanaf volgende week geen glimlachjes meer zal zien in mijn klas, geen gelaatsuitdrukkingen die me vertellen dat ze iets leuk vinden, of net niet. Geen gewrongen mondjes die mij tonen dat ze de leerstof niet begrijpen en het eigenlijk niet durven te zeggen. Geen verwonderde blikken bij het zien van de cadeautjes die Sinterklaas bracht.
Ik ben kwaad dat de kinderen worden ingezet in een strijd die niet hun strijd is. Kinderen zijn niet verantwoordelijk voor de incompetentie van volwassenen, kinderen zouden niet verantwoordelijk mogen zijn voor het indijken van een virus. Kinderen moeten kind kunnen zijn, moeten kunnen genieten, spelen, ravotten, knuffelen, verse lucht inademen.
Er wordt gevraagd om de klassen te ventileren, dus doen we dat. Er wordt gevraagd om de CO2 in de klas in de gaten te houden, dus doen we dat. Er wordt gevraagd om klasgroepen zoveel mogelijk uit elkaar te houden, dus doen we dat (ook al hebben veel kinderen vriendjes in een andere klas), er wordt gevraagd om de handen te wassen of te ontsmetten, er wordt gevraagd om … We hebben het allemaal gedaan.
Nu wordt gevraagd om aan te leren aan kinderen hoe ze een mondmasker correct moeten dragen. Sorry beste ministers, maar hier stopt het voor mij. Hier houd ik mijn been stijf en weiger ik nog langer mee te werken. Al bijna 2 jaar wordt ontzettend veel gevraagd van ons, met heel veel zaken was ik niet akkoord. Ik heb het toch gedaan omdat het van mij verwacht werd. Nu doe ik niet meer mee.
Laat me duidelijk zijn, ik ben er mij zeer bewust van dat er een virus de ronde doet dat voor een klein deel van de bevolking zeer gevaarlijk is. Ik ben er mij zeer bewust van dat daar iets aan moet gebeuren. Begrijp me dus niet verkeerd!
Het nieuwe stokpaardje in het onderwijs in de strijd van het virus is de klas ventileren. We moeten zorgen voor voldoende verse lucht om zo het virus te bestrijden. Dus we doen dat. Elke dag geef ik les met de ramen en de deuren open. Aan de kinderen werd gevraagd om een dikke trui mee te brengen want af en toe kan het wel wat aan de frisse kant zijn in de klas. En nu wordt eigenlijk het omgekeerde gevraagd. We doen lapjes op de monden van de kinderen zodat ze de verse lucht niet meer kunnen inademen. We doen lapjes op de monden van de kinderen zodat ze hun vuile lucht niet meer kunnen uitademen. We doen lapjes op de monden van de kinderen zodat ze daarna opnieuw hun net vuile uitgeademde lucht kunnen inademen. Beste ministers, hebben jullie ooit al eens 8 uur aan één stuk een mondmasker aangehad? Hebben jullie ooit al eens 8 uur aan één stuk telkens opnieuw de vieze lucht die je net uitademende ingeademd?
Nog een vraag: draagt u het mondmasker steeds correct? Een mondmasker heeft pas effect als het op de juiste manier aangedaan, gedragen en afgedaan wordt. Doet u dat steeds correct? Wast u steeds uw handen vooraleer het maskertje op en af te zetten? Komt u tussendoor nooit aan uw masker? Ik zal eerlijk zijn, mij lukt het niet om eraf te blijven, om mijn handen elke keer te wassen (of ontsmetten met schadelijke alcoholgel), om het masker steeds op een correcte manier te dragen.
En nu verwacht u van 6-jarigen dat zij dat wel gaan doen? Heeft u ooit al eens voor een klas 6-jarigen gestaan? Heeft u enig idee hoeveel snot en kwijl uit die kinderen komt? Heeft u enig idee hoe vuil die kinderen hun handen kunnen zijn? Heeft u enig idee waar die kinderen allemaal zitten met hun handen?
Op momenten dat het masker niet wordt gedragen, moet het op een hygiënische plaats bewaard worden. Doet u dit? Ik eerlijk gezegd niet. Ik doe elke dag een vers masker aan maar slaag er niet in om dit tussendoor op een correcte en hygiënische manier te bewaren. Ik prop het in mijn broekzak (bij mijn vuile zakdoek), in mijn jaszak (bij een vuile zakdoek van één van mijn kinderen), in mijn handtas (bij mijn autosleutels die ik vaak in mijn niet gewassen handen vastheb). Heeft u enig idee wat er allemaal in de broekzak van een 6-jarige zit? Heeft u enig idee wat er allemaal in de jaszak van een 6-jarige zit? En zelfs al slagen ze erin om hun mondmasker in een zakje te bewaren, enig idee waar dit zakje zich overal zal bevinden?
Begint mijn punt u al te dagen of maak ik nog een vergelijking?
U vraagt van mij als leerkracht om kinderen aan te spreken het mondmasker op te houden. Enig idee hoe moeilijk het is om een 6-jarige zijn muts te laten aanhouden? Enig idee wat een uitdaging het is om een 6-jarige zijn sjaal te laten aanhouden? En om deze mooie woorden te quoten die ik vandaag tegenkwam: enig idee hoe moeilijk het is om een 6-jarige zijn verjaardagskroon een hele dag te laten aanhouden?
Bovendien wordt verwacht van de kinderen dat ze niet aan het mondmasker prutsen. Enig idee hoe moeilijk dat is voor een kind? Enig idee hoeveel kinderen prutsen op een dag? Geef een kind een balpen in de handen en hij heeft overal opgeschreven behalve op zijn blad. Laat het kind schilderen en ook de haren van de buurman zijn geschilderd en vreemd genoeg ook die kast die 3 m verder staat. Ik denk dat de kinderen op het einde van de dag de klas zullen buitenwandelen met heel mooi versierde mondmaskers. Maar dat is wellicht niet de bedoeling?
Ik ben geen wetenschapper, ik heb heel weinig kaas gegeten van wetenschappen. Dat geef ik eerlijk toe. Maar waar ik wel kaas van gegeten heb dat is hoe kinderen in elkaar zitten, hoe je met kinderen moet omgaan, hoe gevoelig, hoe eerlijk, hoe onschuldig kinderen zijn. Daar hebt u duidelijk geen kaas van gegeten.
Ik zal niet vragen aan de kinderen om hun mondmasker op te zetten. Ik zal hen niet leren hoe ze dat correct moeten doen. Kom dat zelf maar doen!
Wat zal u doen met kinderen die hun maskertje niet netjes dragen? Wat zal u doen als hun ouders het mondmasker weigeren mee te geven aan hun kinderen? Wat zal u doen als ouders hun kinderen thuis houden? Zal u hen ook aan de kant schuiven? Net zoals u deed met mensen die zich om (veelal gegronde) redenen niet laten vaccineren? Net zoals u deed met mensen die nee zeggen tegen een qr-code? Zal u deze kinderen ook blameren en zwart maken tijdens uw interviews? Zal u van deze kinderen de nieuwe schuldigen van deze pandemie maken?
Beste meneer Vandenbroucke, u vindt het compromis dat gisteren gemaakt werd teleurstellend. Wel op 1 vlak zijn we het deze keer eens. Het compromis is enorm teleurstellend. Het is teleurstellend dat de kinderen worden ingezet in uw falende strijd tegen het virus.
Beste meneer Weyts, op vele vlakken faalt u als minister van onderwijs. U heeft geen idee van wat er zich allemaal afspeelt in het werkveld. Maar 1 ding moet ik u meegeven: u vecht om de scholen open te houden. Mijn oprechte dank daarvoor. Maar u vergeet in uw gevecht wel 1 ding: u strijdt zo hard voor het openhouden van de scholen dat u vergeet dat iedereen in het werkveld ook maar gewoon mens is. U vraagt het onmogelijke van ons. En gisteren hebt u gefaald. U bent er niet in geslaagd om de scholen open te houden. Want draai en keer het zoals u wil, in theorie zijn we open. In de praktijk zijn we dicht, letterlijk en figuurlijk.
Beste ministers, u verwacht al 2 jaar het meest onmogelijke van de mensen. Na 2 jaar is het duidelijk dat jullie beleid heeft gefaald. Is het niet eens tijd om het over een andere boeg te gooien? De boeg van menselijkheid, de boeg waar debat mogelijk is, de boeg waar de kinderen gewoon kinderen mogen zijn en mogen genieten van het leven?
Ik zeg vandaag heel duidelijk STOP tegen het huidige beleid, tegen de mondmaskerplicht voor kinderen. Ik draag er (niet met plezier) één, dag in dag uit. Ik wil er elke dag 50 dragen, maar blijf van onze kinderen af. Het is genoeg geweest.
Bedankt voor het lezen. Desgewenst kom ik de brief graag voorlezen op jullie volgende kerstfeestje. Want dat is wat een leerkracht doet nietwaar?
Met vriendelijke groeten,
Een bezorgde leerkracht, een bezorgde mama, een bezorgde burger.
___
Tekst van P. Vermeiren