Het nieuwjaar is altijd een moment om even stil te staan bij wat we de voorbije tijd hebben gedaan. Waar hadden we het bij het juiste eind en waar hebben we ons vergist. In de loop van de tijd zijn Viruswaanzin en de mensen die daarbij zijn betrokken, op diverse fora zwaar uitgescholden. We mochten niet meedoen aan de debatten, want dat was voorbehouden voor de “wetenschappers” die de waarheid in pacht hadden. Als we er dan op wezen dat we zelf verkondigen wat andere wetenschappers zeggen, dan werd dat weggewuifd. Gaandeweg is gebleken dat we het voor het overgrote deel gewoon bij het juiste eind hadden. De virologen benoemden hun vergissingen als “voortschrijdend inzicht” terwijl ze in werkelijkheid wat ze nu zeggen eerder gewoon hadden verworpen.
Een retrospectief overzicht.
De intellectueel armoedigen
U zal het zich herinneren, in juli 2020 vond de Brusselse kortgedingrechter ons “intellectueel armoedig” om twee redenen. We hadden geschreven dat covid kleiner was dan de Spaanse griep. Dat staat intussen onomstootbaar vast. Covid is zo’n 20 keer kleiner dan de Spaanse griep. We gaan nooit aan de 200 miljoen doden geraken vergelijkbaar met die periode. Daarnaast schreven we dat in de eerste golf de IC’s niet volledig vol lagen. Dat was ook gewoon zo. In de eerste golf waren er op de piek 1287 coronapatiënten op IC. Bij de tweede golf waren dat er zelfs nog meer. Maar nooit werd de totale capaciteit van de IC’s overschreden. De scenario’s van het overspoelen van de IC’s met 30 keer meer patiënten dan er konden worden opgenomen, voorspeld door Neil Ferguson, is nergens ter wereld gerealiseerd.
Diezelfde rechter vond het nodig om te schrijven dat hij meer geloof hechtte aan de cijfers van Neil Ferguson, dat er in België zonder maatregelen 120.000 doden zouden vallen, dan aan ons “complotdenken”. Een artikel van Ferguson waar intussen zodanig de vloer mee is aangeveegd dat zelfs Professor Maarten Boudry recent nog moest erkennen dat er veel fouten in stonden.
In zijn tweede vonnis schreef deze rechter dat we “complotdenkers” waren omdat we het woord “staatsvirologen” gebruikten. Een woord dat ook door de VRT wordt gebruikt trouwens en daar werd ontleend. “Staatsvirologen” zou volgens hem een negatieve bijklank hebben, en dus geloven we in een complot. Dan zijn ze bij de VRT ook behoorlijke complotdenkers.
De dansende aerosolspecialist
Dat Willem Engel een mooie man is die goed kan dansen, leidt geen twijfel. Hem daartoe reduceren is hem onrecht aandoen. Willem was één van de eerste (ex)wetenschappers die naar buiten kwam met de aerosolen. In die tijd was het nog helemaal verboden om daar iets over te zeggen. Wappies en idioten dachten toen dat het virus werd verspreid door aerosolen. Serieuze wetenschappers wisten dat het de dikkere druppels waren die de besmettingen veroorzaakten. Vandaar de anderhalve meter, looplijnen, plexischermen, winkelkarren kuisen, bureau’s ontsmetten, handen wassen, strandstoelen afwrijven, en allerlei andere totaal geschifte voodoo die ons door de “serieuze wetenschappers” door het strot werden geduwd. Herinner u de Belgische regering aan een ronde tafel dicht bij elkaar, bij het begin van de tweede golf. Gescheiden met plexischermen.
Mogen we stout zijn en denken dat het misschien wel mogelijk is dat de tweede golf aan deze tafel is ontstaan? Een bende bedweters die aan voodoo doet, gelooft in zelfvoldane foute wetenschappers en mensen die het bij het rechte eind hebben voor rotte vis uitscheldt.
Gaandeweg werd schoorvoetend – ze moesten wel – ingezien dat het niet de grote druppels waren, maar de aerosolen inderdaad. Dank u wel Willem Engel. Als tussenepisode werden de winkels gesloten. Niet omdat er te veel besmettingen waren in de winkels. Maar om te vermijden dat er buiten op straat te veel mensen zouden rondlopen. Terwijl er vandaag wordt gevraagd om uw dampkap aan te zetten om besmettingen te vermijden. Ene Marc Van Ranst, voodoodokter bij uitstek, kwam dan in een debat melkmuilen dat er inderdaad buiten haast geen besmettingen zijn. Maar op terrassen zitten mocht niet van hem tot de zoveelste mei, want dat was zo afgesproken. De maatregelen waren er dus niet om te werken, maar als symbolen. De macht om de macht. Spelletjes spelen met de mensen.
Ondanks deze “vooruitschrijdende inzichten” – eerder toegeven dat men er naast zat – doet de indoctrinatie verder zijn werk. Op veel plaatsen staan er nog plexischermen, frotten klanten aan winkelkarren en spuit men zijn handen nog vol alcoholgel. Niemand weet nog waarom. Uit gewoonte zeker?
Masks and madness
Aan het begin van de hele toestand waren de virologen bijzonder formeel: maskers dat helpt geen bal. We zijn het daar altijd mee eens geweest, tot op vandaag trouwens. Die dingen werken niet. Volgens de virologen anno maart 2020 moesten de mensen gewoon blijven doen wat ze voordien deden. “Als meer dan 30 % een masker draagt, dan wordt dat zorgwekkend”. Orakelde het orakel van Blaasveld. “Dat is wat we eigenlijk in de straten willen zien: mensen die gewoon hun ding doen…. Die maskers die houden die virussen niet tegen.” Zei hij in het VTM-nieuws van 28 februari 2020. Merkt u op dat hij toen al wist dat de dikkere druppels niet voor de verspreiding zorgen, want die worden tegengehouden door een masker, en het dus wel degelijk de aerosolen zijn. Die niet tegengehouden worden.
Een paar weken later beweerde hij dat hij altijd had gezegd dat maskers zeer goed werken “om de maatregelen af te schaffen”. Plots was wie een masker droeg een held. Want maskers helpen tegen de grote druppels. Het voortschrijdend inzicht had de virologen daar gebracht. Zogezegd. Steven Van Gucht heeft nog wat langer tegengeprutteld. In de aanloop naar de verplichte maskerdracht stelde hij zeer overtuigd dat hij in de winkel nooit zo’n masker zou dragen omdat de kans op besmetting daar zeer gering was.
Werd vervolgens de maskerplicht ingevoerd … bij het begin van de zomer van 2020. Toen er omzeggens geen besmettingen meer waren. Nederland heeft in die periode nog maandelang volgehouden – terecht – dat die maskers onzin waren. Tot het daar ook doordrong dat maskers een uitstekend symbool zijn om de mensen angst voor het virus aan te jagen. Een stigma dat iedereen met zijn neus in het virus duwt. Maskers zijn er niet omdat ze enig effect hebben op de curves, maar omdat ze “maatschappelijk gewenst gedrag” zouden veroorzaken. Dat gewenst gedrag is dan … handen wassen, 1,5 m. aftand houden, plexischermen, enz. Juist: het gedrag dat niet werkt.
Desondanks putten de virologen zich uit in beweringen dat de maskers werken. Tal van studies werden gemaakt die zouden moeten aantonen dat deze maskerade enig nut heeft. Studies in testsettings, kortlopend meestal, in hospitalen of een beschermde omgeving. Bij zoverre dat de WHO zich verplicht zag om door Chu en anderen een studie te laten maken over de studies. De conclusie daarvan was en is dat ze het eigenlijk niet weten. De bewijsvoering is zeer zwakjes, en hoogst waarschijnlijk in de realiteit verkeerd. Er zijn dringend gerandomiseerde studies nodig, liet Chu weten. Intussen had men in Denemarken inderdaad gerandomiseerd onderzocht of de maskers de dragers ervan beschermen. Geen sikkepit, zo bleek. Later kwam er de met veel poeha aangekondigde studie uit Bangladesh. Die zou aantonen dat in de echte wereld de mondmaskers werken. Wie de studie echter van meer dichtbij leest stelt vast dat die conclusie totaal verkeerd is. Stoffen mondmaskers werken al zeker niet, volgens deze studie. Terwijl de concrete cijfers die aan de studie ten grondslag liggen opnieuw geen uitsluitsel geven. Tot die vaststelling kwam recent nog de schitterende wetenschapper Frederik Feys. Een man die al bij het begin in een wetenschappelijk werkstuk samen met Sam Brokken concludeerde dat de lockdowns geen verschil maken.
In mei dit jaar kwamen de onderzoekers in Marseille dan met een perfect gerandomiseerde studie op basis van de aanwezigheid van viruspartikels in de afvalwaters aldaar. Het resultaat bevestigde wat ook andere onderzoekers al hadden gevonden: de mondmaskerplicht beïnvloedt de curves niet. Zoals ook de lockdowns, de sluiting van de horeca en de avondklok niets hebben bijgebracht trouwens.
Bottomline: ondanks de vaststelling van de WHO dat er geen bewijs is dat de mondmaskers werken, worden ze door de WHO wel aangeraden. In zeer uitgebreide details trouwens. De conclusie is dus dat we mondmaskers moeten dragen omdat het niet aangetoond is dat ze werken. Voodoo.
Waar ze wel enigszins een bijdrage lijken te geven is in de hospitalen en woonzorgcentra. Onder de conditie dat het dan FFP3-modellen zijn van een goede kwaliteit, die lekker hard spannen op het aangezicht.
Kijk eens naar Australië
Lockdowns werken want in Australië en andere Aziatische landen zijn er niet veel doden. Wij dachten van bij het begin hetzelfde. Als iedereen thuis blijft kunnen er geen besmettingen zijn. Simpel. Toen bleek echter dat ondanks de lockdowns er toch hoge cijfers werden gehaald. “Lockdown” was intussen een soort containerbegrip geworden. In de realiteit waren er allerlei schakeringen. Sluiten van horeca, winkels, niet essentiële winkels, evenementen, contactberoepen, alle beroepen, maximale verplaatsingsradius rond het huis, verbod om zich op straat te begeven, bubbels, samenscholingen met 3, 4, 5, 10, 20, 40, 50, 100, 1000 … De “lockdown” werd een zootje. Ioannidis en een rist andere geleerden, kwamen tot de vaststelling dat lichtere of zwaardere maatregelen eigenlijk geen enkel verschil maakten. In de USA was dat duidelijk te zien. Naburige staten namen geregeld strenge en veel minder strenge maatregelen. Met gelijke curves tot gevolg. In Europa was er vooral het voorbeeld van Zweden. Maar ook de UK kende na Freedomday op 19 juli 2021 niet de door Ferguson andermaal voorspelde rampen met tot 200.000 besmettingen per dag.
In een seminarie in het voorjaar van 2021 kwam Ioannidis met de invulling van zijn inzicht. Een verbod op grote evenementen volstaat in combinatie met een goede informatiecampagne om hetzelfde resultaat te hebben als veel zwaardere maatregelen. Tenzij men natuurlijk echt alles dichtgooit, zoals in Australië. Het hiervoor al aangehaalde onderzoek van La Scola kwam ook tot de vaststelling dat de lockdowns en hun varianten, geen effect hadden op de cijfers. La Scola en zijn team kwamen daarom tot de conclusie dat er andere drivers zijn die ervoor zorgen dat het reproductiegetal op een bepaald ogenblik gaat dalen. Het zijn niet de maatregelen die dat doen, maar iets onbekend. Iets dat we tot op vandaag nog niet kennen.
In de praktijk zien we dat ook telkens weer. Ook nu, bij de actuele “golf”, zien we dat het reproductiegetal van de hospitalen (!) al op 28 oktober was gaan dalen in België. De besmettingen zitten daar nog 2 weken voor, zoals bekend. Het hoogtepunt van de versnelling was er dus al midden oktober. Dat is nog ruim voor de strengere maatregelen die werden genomen. Bij zoverre zelfs dat nog voor de nieuwe verstrenging begin december 2021 er al eind november een daling van de hospitalisaties was ingezet. De maatregelen kwamen dus “te laat”. Maar nog meer belangrijk: de cijfers dalen zonder die maatregelen. Er is dus iets dat de besmettingen terugdringt dat niets met de maatregelen te maken heeft.
De groepsimmuniteit die een wortel is
Meer dan een jaar, en zelfs nog op vandaag, houden de virologen vast aan de gedachte dat we ooit groepsimmuniteit gaan bereiken. Dat is ééntje waar wij ook in hebben geloofd, eerlijk toegegeven. Hier hebben we ons vergist. Aangezien er nergens in de wereld pieken waren boven zo’n 15 % in een land, dachten we dat dat kwam door groepsimmuniteit. Kruisimmuniteit zou daarbij een rol spelen. En inderdaad, ook nu weer zien we nergens in de wereld tijdens de hele covid-periode een korte golf die groeit tot bijna 100 % besmettingen om dan weer in te zakken. Dat was nochtans het model van Neil Ferguson en andere epidemiologen in de hypothese zonder maatregelen. Maar ook in landen zonder NPI’s bestaan dergelijke curves niet. Volgens de modellen zouden enkel de maatregelen en de groepsimmuniteit de curve tegenhouden. Die groepsimmuniteit valt te berekenen aan de hand van de initiële omvang van het reproductiegetal. Hoe hoger dat getal, hoe hoger het punt van de groepsimmuniteit.
Dat hele model mag echter totaal op de schop. Het reproductiegetal daalt niet omwille van het bereiken van groepsimmuniteit. Immers zou dat dan tot gevolg hebben dat er geen volgende golf kan komen. Terwijl we verschillende golven achter elkaar zien. Ook bij andere epidemieën van respiratoire aandoeningen was dat in het verleden het geval. Het reproductiegetal daalt dus om andere redenen. Ook de theorie van de initiële R0, het reproductiegetal bij de patiënt nr. 1, klopt van geen kant. In alle landen waar het virus binnenkomt zien we verschillende reproductiegetallen bij de aanvang. Het reproductiegetal maakt trouwens constant bewegingen op en neer. De theorie van een hoog aanvangsgetal, en dan vervolgens het verder dalen van het getal, is dus niets anders dan een wiskundige slechte hypothese.
Intussen hebben de virologen het over het bereiken van een groepsimmuniteit bij 95 %. Maar dat is geen groepsimmuniteit meer. Groepsimmuniteit zorgt ervoor dat mensen door het dalen van het aantal potentieel besmettelijke mensen na infectie, niet meer besmet kunnen raken. Het virus heeft te weinig voedingsbodem en deemstert weg. Daardoor ontsnappen een aantal mensen de dans. Als iedereen besmet kan geraken, bestaat het fenomeen van de groepsimmuniteit niet.
In de feiten zien we ook dat door de snelle mutatie van het virus die groepsimmuniteit een illusie wordt. Immers rollen we telkens naar een nieuwe variant, en uiteindelijk naar een variant waartegen er geen immuniteit is. Zodat ook op die manier in de praktijk de groepsimmuniteit niet wordt gehaald.
Recent heeft professor Didier Raoult aangekondigd bezig te zijn met een onderzoek naar mutaties van het virus. Hij stelt dat het reproductiegetal teruggaat omdat het virus constant muteert. Als er wordt gemuteerd naar een meer besmettelijke variant, dan krijgen we een golf. Het virus verandert dan door mutatie, en evolueert weg van deze besmettelijke variant. Na een paar weken daalt daardoor het aantal besmettingen. Als Raoult erin slaagt om dat te bewijzen in de studie die hij voorbereidt, dan kunnen alle theorieën van de virologen en hun priet-praatmaatregelen helemaal op de schop.
Hoe dodelijk is dit ding eigenlijk?
Ook hierin hebben we ons vergist. We dachten met name dat de dodelijkheid van het virus overal ter wereld hetzelfde moest zijn. Ten minste dan in de Westers wereld. Daarmee zijn we de eerste maanden gaan zondigen tegen onze eigen kritiek. Immers, in een complexe omgeving is het verkeerd om te trachten de zaken simpel te zien. Nog steeds bestaat de neiging om voor covid één “infection fatality rate” te rekenen. Maar dat is gewoon onzin. Het virus muteert constant, zodat de IFR ook constant verandert. De vergelijking maken tussen covid en de griep, zo in het algemeen gesteld, is ook al zinloos. Immers is covid een outlier van de coronavirussen. Terwijl er ook outliers zijn voor influenza. De wetenschappers van Sciensano hebben ooit eens een vergelijking gemaakt tussen covid en de Hongkong griep en de Aziatische griep. Ze vonden weinig verschillen. De IFR is ook anders voor elk land. Dat komt omdat er heel wat factoren zijn die de dodelijkheid beïnvloeden. Niet in het minst de levensverwachting en de ouderdom van de bevolking. Ook de aanwezigheid van comorbiditeiten zoals diabetes en bijvoorbeeld veel meer dikke jongeren in de USA dan de magere mensen in Japan.
Waar wel wel correct op hebben gewezen is dat de dodelijkheid veel lager was in de realiteit dan de afzichtelijke doemberichten lieten en laten uitschijnen. Ja, 5 miljoen doden op 2 jaar in de wereld is veel. Hoewel dat ook weer relatief is. Elk jaar sterven er 60 miljoen mensen op aarde. De 5 miljoen covid-doden maken dus zo’n kleine 5 % uit van alle doden ter wereld. Jaarlijks sterven er 3 miljoen mensen in de wereld aan longziekten, en 600.000 aan influenze. Dat is 7,2 miljoen op 2 jaar. Het valt dus nog te bekijken hoeveel verschil er zal worden gemaakt nu de kans groot is dat de longziekten grotendeel vervangen zijn door covid. België is relatief zwaar getroffen. Wat veroorzaakt wordt door de grote sterfte in de woonzorgcentra. Daarin woont zo’n 1 % van de bevolking. Maar die ene procent is alhier goed voor meer dan 60 % van de doden gedurende de 2 eerste golven. Buiten de woonzorgcentra lag de dodelijkheid in België wellicht onder de 0,3 %. Dat is nog steeds niet weinig, maar toch een heel ander beeld dat de verschrikking waarmee we contstant geconfronteerd werden.
De brandversneller bij uitstek: het covid unsafe ticket
Het enige project dat de Europese Unie in de hele heisa heeft op poten gezet, was de introductie van een pasjesmaatschappij. Van bij het begin hebben we gezegd dat we daar absoluut tegen zijn omdat het zorgt voor segregatie en polarisatie in de samenleving. Eén van de vormen van collaterale schade waaraan de regering zich nooit heeft gestoord. Zoals dat het geval is met de collaterale doden door de maatregelen, de bijwerkingen van de vaccins en andere vormen van maatschappelijke ontwrichting. Dat is voor de virologen niet belangrijk. Recent nog bleek uit een interview met professor Eva Goossens dat de collaterale schade in de zorg ook ontzettend zwaar weegt. Maar dat is voor de virologen en de regering niet belangrijk. Wat telt voor hen is het aantal besmettingen met covid. De rest kan de pot op.
Aldus bracht de EU de pasjes in werking, zoals in de goede Zuid-Afrikaanse traditie. Al in mei 2020 hadden we gezien dat er besmettingen waren bij de gevaccineerden. Dat hoefde geen verwondering te wekken want de virologen hadden dat in december al voorspeld. Alleen waren er een paar heethoofden, zoals Pièrre Van Damme, die in februari hun enthousiasme niet meer de baas konden en die dachten dat de vaccins ook de besmettingen zouden tegenhouden. Met in hun kielzog de VRT die iedereen die dat anders beweerde is gaan kielhalen. Gezien de gevaccineerden toch nog mensen konden beschermen, riepen we van de daken dat het covid safe ticket alles behalve safe was. We rekenden voor dat ook de tests niet waterdicht waren. Een CST van 72 uur ontdekt maar 5 % van de pre-symptomatische besmette mensen. That’s it. Komt door de vals negatieve testen de eerste dagen na de besmetting. De 95 % rest loopt vrolijk door elkaar te besmetten met een groen ticket op zak.
Het stond dus in de sterren geschreven dat het CST een vals gevoel van veiligheid zou geven. Maar pers en regering hadden daar geen oren naar. De EU Commissie trouwens ook niet. Iedereen bleef Oostindisch doof. Ondanks onze persberichten die verticaal werden geklasseerd. Na laaiend enthousiasme – het CST zou de ziekenhuizen en de woonzorgcentra en de evenementen redden – over hoe “veilig” alles wel zou worden met het ticket, begonnen Van Ranst en Van Gucht te morren dat het ticket toch niet zo safe was. Van Gucht voelde zich op een bepaald moment zelfs bepaald onveilig op een evenement met het fantastische ticket. Emmanuel André zuchtte uiteindelijk dat het ticket wellicht voor nog meer besmettingen had gezorgd door het vals gevoel van veiligheid. Zoals wij ervoor hadden verwittigd dat de bomma na een bezoek “beveiligd” door een CST nog altijd zou kunnen doodvallen.
Komt daar nog bij dat we in juli al zagen dat het CST eigenlijk ook niet werkt als middel om de arm van de mensen om te wringen. Intussen blijkt dat ook in België zo te zijn. CST zorg niet voor bijkomende vaccinaties. We zagen dat eerder al in Frankrijk, Nederland, en o.a. ook Duitsland. Mensen laten zich door het CST niet overtuigen om zich te laten vaccineren. Hoogstens “een beetje”.
Dat neemt allemaal niet weg dat het CST gewoon wordt behouden omdat de mensen niet zouden denken dat het “voor te lachen” was, aldus de minister van binnenlandse aangelegenheden. De pasjesmaatschappij wordt dus in stand gehouden voor de schonen schijn, onder leiding Mrs. Bucket, de minister van binnenlandse chaos.
To vaccine or not to vaccine
Toen in december vorig jaar de vaccins eraan kwamen, wist Steven Van Gucht te vertellen dat pas nadat iedereen gevaccineerd zal zijn, we gaan weten wat de bijwerkingen zijn en of de vaccins effectief effectief zouden zijn. Intussen is gebleken dat we zelfs als zowat iedereen gevaccineerd is, we over beide nog geen zekerheid hebben. De vaccins blijken niet zo effectief te zijn op vlak van besmettingen. Wel lijken ze succesvol het aantal ziekenhuisopnames, IC’s en doden te beperken. Hoewel ook daar de cijfers – weliswaar trager – tanend zijn.
Omwille van de onzekerheid rond de vaccins stelden we in februari al de volgende 3 punten centraal in het vaccinatiebeleid:
1. Laat de mensen vrij om zich te laten vaccineren of niet, focus op de risicopatiënten.
2. Informeer de mensen behoorlijk over de effectiviteit en de bijwerkingen.
3. Zorg voor een plan B als de vaccins minder effectief zijn dan verwacht, er varianten komen of er bijwerkingen blijken te zijn.
Deze focus op de risicopatiënten is er niet gekomen. Er werd gefocust op iedereen gewoon. Ook wie niet in het ziekenhuis terechtkomt. Waarom dan wel? Omwille van de beperking van de viruscirculatie. Terwijl de vaccins de viruscirculatie niet tegenhouden. In Vlaanderen zijn er intussen meer besmettingen bij de gevaccineerden tussen 18 en 84 jaar dan bij de niet gevaccineerden. Een gegeven dat meteen ook de verplichte vaccinatie in de zorg totaal zinloos maakt. Veiliger wordt men er als patiënt niet van als na vaccinatie de zorgverstrekker nog meer kans maakt op besmetting. De vaccins houden de viruscirculatie dus niet tegen, maar toch moet iedereen zich voor de viruscirculatie laten injecteren.
Andermaal een gemiste kans voor een gefocust beleid dus. Hoewel we al van in februari 2020 weten wie in het hospitaal, op intensieve en in een doodskist terecht komt. Daarin is trouwens nog niet veel veranderd. Maar toch blijft men inzetten op de illusie het virus te kunnen controleren. tot en met de hilarische herdefiniëring van de “groepsimmuniteit” door Steven Van Gucht. Hij vindt dat er pas sprake is van groepsimmunteit als de zorgbehoefte controleerbaar en voorspelbaar is. Terwijl hij nog geen enkele golf ooit juist heeft kunnen voorspellen.
Over de informatie van de bevolking kunnen we kort zijn: buiten een paar leugens die bij elkaar gekrabbeld worden op de uitnodiging voor vaccinaties, is het “informed consent” gewoon afwezig. De bijwerkingen worden niet eens behoorlijk geregistreerd. Dat is “collaterale schade” die totaal onbelangrijk is. Wie allemaal dood valt van een vaccin, is niet geweten. Bij zoverre zelfs dat er een cultuur heerst onder de artsen om daar vooral niet over te spreken. Wat de stelling van de overheid dan weer versterkt dat er geen bijwerkingen zijn, of toch zeer weinig. “De mensen vallen niet in bosjes dood.” Zei Marc Van Ranst troostend.
En wat met plan B? Zero. Ondanks ingebrekestellingen aan de regering. Er is geen plan B. De vaccins moesten alles oplossen. Komt er nu een variant aan waarop de vaccins niet werken. Wel, daar werd dan geen rekening mee gehouden. Alsof het niet bestaat dat virussen evolueren en de vaccins na een tijd geen vat meer hebben op de varianten. Dat is zoals het voeren van een beleid in een kerncentrale vlak aan de zee op enkele kilometer van de grootste breuklijn op aarde. En dan verwonderd zijn dat er een tsunami over de centrale rolt. Ook hier hebben we al in februari 2021 voor gewaarschuwd. Maar ja, wij zijn idioten nietwaar.
Of het succes van de vaccins voor de ernstige zieken en overlijdens zal stand houden, laat het ons hopen. In elk geval zal dat succes nog moeten bevestigen in de toekomst waar varianten zullen opduiken. Hopelijk is er geen aantasting van de natuurlijke immuniteit door de vaccins, zoals sommige wetenschappers vrezen. Wat de bijwerkingen betreft, is het wachten op de analyse van de big data om de echte collaterale doden van de vaccinaties te kennen. Het actuele registratiesysteem is zo lek als een mandje.
Hebben de maatregelen dan eigenlijk wel gewerkt?
De gruwelijke vaststelling is dat de maatregelen niet gewerkt hebben. Er zijn zweefteven die nog altijd beweren dat ze wel gewerkt hebben. Hoewel hun aantal sterk afneemt. Wie vandaag nog gelooft dat de cijfers dalen sedert eind november door de genomen maatregelen, die gelooft in de Kerstman, om Zwarte Piet niet te moeten noemen.
De hele rist dropletmaatregelen, inbegrepen 1,5 meter, daarvan zeggen de virologen zelf dat ze niet gewerkt hebben.
We moeten nu maatregelen nemen tegen aerosolen, maar die hebben we vroeger nooit genomen.
Het zootje lockdwonmaatregelen verandert altijd maar, terwijl in landen met minder strenge maatregelen dezelfde of zelfs betere cijfers te ontwaren vallen. Het aantal internationale studies dat aantoont dat lockdowns, winkelsluitingen, avondklokken en andere zooi niets bijbrengen is niet meer te tellen.
De laatste grote reddingsboei, het CST, is een totale failure gebleken.
De mondmaskers helpen “een beetje” maar zijn “Zwitserse kaas”. Ze werken samen met de andere maatregelen, vinden de virologen. Maar die andere maatregelen werken niet.
De keerzijde van de medaille zijn dan de collaterale doden van de maatregelen. Die doden leiden tot de gruwelijke vaststelling dat de maatregelen in saldo doden hebben veroorzaakt. Deze vaststelling is nu helemaal onontkoombaar geworden. De regering en de virologen hebben gewoon nog wat meer mensen laten doodgaan met dit coronabeleid. Dat komt omdat die collaterale doden, zoals de doden door bijwerkingen, de focus niet zijn. Totaal onbelangrijk. Bij zoverre zelfs dat de behandeling van mensen met andere ziekten dan covid, gewoon achteruitgeschoven werd. We hebben daarover een kwaaie brief gezonden naar alle parlementsleden in augustus 2020. Maar van één parlementair hebben we antwoord gehad. De rest bleeft apathisch zitten in de pluche van de kamer. Toch moet onze brief op één of andere manier doorgesijpeld zijn, want in de tweede golf waren er al minder mensen die gewoon opzij geschoven werden. Hoewel professor Eva Goosens nog steeds bedden signaleert die gewoon leeg blijven omwille van de regeltjes, terwijl er patiënten staan te wachten om die bedden in te nemen. Mag niet, want ze hebben geen covid.
Deze eenzijdige kijk op de zaken is voor ons altijd een doorn in het oog geweest. Doden willen vermijden houdt in dat men ook rekening houdt met de doden door de maatregelen. We zijn intussen bijna 2 jaar verder en nog altijd weten we niet hoeveel doden de maatregelen in ons land veroorzaakt heeft. In andere landen zijn er wel cijfers. Zoals in de UK. Tienduizenden mensen zijn daar door de maatregelen gestorven. Miljoenen mooie levensjaren zijn verloren gegaan. Gewoon omdat een paar heethoofden van virologen van zichzelf de pretentie hebben dat ze een virus kunnen controleren met hun voodoo.
Focussed protection? Dat is iets voor “gepatenteerde onnozelaars”. Maar toch ligt de toekomt niet bij de vaccins. Neen, iedereen moet het virus krijgen. Aldus Van Gucht geflankeerd door een UZ-Leuven arts die intussen het lief geworden is van een VRT-anker. Zo mediahot zijn de “virologen” intussen geworden. Dus gaan we dat doen met een “spreidingsplan” waarbij we vooral geen rekening houden met wie juist in het hospitaal terecht komt.
De zorg versterken? No way. Te duur. En volgens sommigen trekt een beter georganiseerde zorg het aantal zieken aan. Hoe beter de zorg, hoe meer mensen hun arm breken om toch maar in de zorg terecht te komen. Intussen krijgen de ziekenhuizen en hun personeel door dat soort van zotternijen het bijzonder hard te verduren. Waarop volgt dat een paar van hun collega’s ook nog buiten gaan vliegen omdat ze niet gevaccineerd zijn.
Wat willen die wappies eigenlijk?
Wat we altijd gewild hebben is een beleid van gefocuste protectie. Zoals nu in Flordia. Informeer de mensen die risico’s lopen en de mensen die hen kunnen infecteren juist. Wat kunnen zij doen? Zorg vooral voor ondersteuning. De bevolking lijdt al onder een virus. Het is niet nodig om er nog eens de zweep op te leggen en de bevolking wat uit te dunnen. Laat de mensen gerust maar ZORG voor de mensen in de plaats van hen te straffen. Zo’n beleid is er niet om zoveel mogelijk mensen zo snel mogelijk te besmetten voor de “groepsimmuniteit”. Neen, zo’n beleid is er omdat op die manier de inspanningen kunnen focussen. Alles gericht op de mensen die echt onze steun nodig hebben omdat ze het anders besterven. Daar moest en moet alle aandacht heengaan. Niet naar de voodoo om het zaakje helemaal onder controle te krijgen. Een dodelijke fata morgana is dat.
We zijn er gewoon van overtuigd, en de cijfers van Ioannidis tonen dat ook aan, dat zulk een strategie zou gewerkt hebben. Dat we veel minder doden zouden hebben gehad. Ioannidis stelt dat hij voor een verschil in dodelijkheid of ziekte van minder dan 100 % al andere strategieën uitwerkt voor verschillende patiënten. Er is bij covid een verschil tot een factor 10.000 (dat is 1.000.000 %) tussen de dodelijkheid in verschillende categorieën van de bevolking. Het is een totaal gemiste kans om daarmee geen rekening te houden. Nog altijd niet trouwens, met de vaccinaties voor kinderen.
Daarnaast moest de zorg al lang versterkt zijn. In de UK is de regering erin geslaagd om de capaciteit op de IC’s met 50 % uit te breiden. Bij ons is er een reductie. Nu pas zijn er de eerste initiatieven om mensen te recruteren. Omdat de ziekenhuizen echt niet anders meer kunnen. Met hun grote pleidooien voor de mondmaskers en de lockdowns hebben die ziekenhuizen zich gigantisch in de eigen voet geschoten. In plaats van ontlast te worden zijn hun mensen nog veel zwaarder belast geworden. ok zij hebben geen rekening gehouden met de collaterale schade en met het feit dat de maatregelen niet gewerkt hebben. Eigen schuld, dikke bult? Neen, zo zijn we niet. De last ligt hier bij de patiënten en bij de mensen op de werkvloer. Niet bij de dwaze directies die geloofd hebben in de voodoo.
De zooi van Vandenbrouck
Wat een zooi is dat toch allemaal. Uiteindelijk moeten we vaststellen dat we ons op 3 punten vergist hebben. We hebben gedacht dat er inderdaad groepsimmuniteit kon zijn, zelfs op 15 %. Dat blijkt een misvatting geweest te zijn. De golven die nakwamen tonen dat aan. Weliswaar bleven die golven steken rond de 15 % maximaal per land. We hebben gedacht dat lockdowns echt wel zouden werken maar collaterale doden veroorzaken en op termijn niet houdbaar zijn. We hebben onderschat dat lockdwons alleen echt werken als iedereen zowat opgesloten wordt. Met alle nefaste gevolgen vandien. We dachten dat de IFR uniform was over de hele wereld. Hoewel we al dra dat laatste zijn beginnen relativeren. Zeker toen het duidelijk werd dat de woonzorgcentra een belangrijke factor waren. Wel was onze inschatting dat de IFR niet zo hoog was als gedramatiseerd, juist.
Voor de rest is er één constante in dit verhaal: de wappies, de idioten, de gepatenteerde onnozelaars, de moordenaars, de intellectueel armoedigen, de ik-zal-u-eens-uitnodigen-zodat-je-kan-zien-wat-er-gebeurt-op-de-ic’s, de virusontkenners, de antivaxers, de gevaarlijke fake news verspreiders hebben bijna altijd gewoon achteraf gelijk gekregen.
Maar om het met de jongen van Vooruit te zeggen: “We moeten goed luisteren naar Van Ranst en C°. Waar dienen ze anders voor?”
Wel, aangezien wij het weten waarvoor Van Ranst dient, doen we een passende suggestie: herstel de vrijheid in België en stuur de man naar China als politiek vluchteling. Maar we vrezen dat de regering daarnaar andermaal niet zal luisteren.